حیات وحش عراق

ما به شما مجموعه‌ای حیوانات وحشی مختلف حیات وحش عراق را معرفی می کنیم که در مناطق مختلف عراق زندگی می‌کنند. این حیوانات از جمله سمور زردبر، گاو میش، پلنگ ایرانی، آهوی ایرانی، جوجه تیغی کاکلی هندی، بز وحشی، سمور آبی خزنرم، کاراکال، خرس قهوه‌ای سوری، سگ پژدر، رودک قفقازی، و گورکن عسلی هستند. این معرفی‌ها به توصیف جزئیاتی از زیستگاه، ویژگی‌ها، و وضعیت حفاظتی هر حیوان می‌پردازد. این لیست نشان می دهد که حیات وحش عراق چقدر متنوع است.

سمور زردبر یا Marbled polecat

این سمور زیبا و بامزه ساکن صحراها و بیابانها است و فقط جاهای خشک زندگی می کند. زردبر در عراق هم هست همانطور که در ایران است، زیرا بیابانهای خشک ایران و عراق را دوست دارد. این حیوان زیرک وقتی هوا بین روز و شب است، شکار می کند تا هم به جانوران شب هم روز دسترسی داشته باشد. این جانور مفید، خیلی از آفات را از بین می برد و قرنها بوده که نگهبان مزارع بین النهرین بوده است.

 گاو میش Water buffalo

این یک بوفالو یا گاو بزرگ است که باید در آب باشد. و معمولاً پوست خود را در گِل خیس می کند. به خاطر همین عادت برای جاهای گرم مثل عراق خیلی مناسب است. مردم عراق سالها است این حیوان را اهلی کرده و بزرگ می کنند.

پلنگ ایرانی

اگرچه بسیار کم است، اما جمعیت پلنگ ایرانی در عراق وجود دارد و تنها در 13 سال حداقل 9 تا از آن کشته شدند.

این گونه گربه بزرگ که به پلنگ قفقازی یا پلنگ آناتولی نیز معروف است، بومی فلات ایران و کشورهای دیگر مانند ترکیه، ترکمنستان، افغانستان و شاید پاکستان است. از آنجایی که کمتر از 1000 فرد بالغ در طبیعت باقی مانده است و از شکار غیرقانونی رنج می برند، در معرض خطر انقراض محسوب می شوند.

 

آهوی ایرانی Goitered gazelle

استپ های عراق برای غزال ایده آل هستند و غزال گواتری که به نام آهوی ایرانی نیز شناخته می شود در آنجا زندگی می کند.

در خارج از عراق در کشورهایی مانند قزاقستان، مغولستان، چین، پاکستان و ایران یافت می شود و نام علمی آن از بزرگ شدن مشخصه گردن و گلوی نرها در فصل جفت گیری گرفته شده است.

 

در این گونه یک نر چند ماده را به عنوان جفت می گیرد، و جفت گیری آن معمولا در اوایل زمستان اتفاق می افتد. برای فرار از شکارچیان احتمالی، برخلاف بسیاری از غزال های دیگر، با سرعت بالا بدون جهش می دود.

جوجه تیغی کاکلی هندی یا تشی

جوجه تیغی کاکلی هندی گونه ای از جوندگان بومی خاورمیانه و جنوب آسیا است. در دامنه‌های صخره‌ای زندگی می‌کند، اما می‌توان آن را در بوته‌های معتدل و استوایی، مزارع، باغ‌ها و جنگل‌ها نیز یافت. در فارسی به آن تشی می گویند. آن ساکن ایران و عراق و هند است. این تشی بزرگ نمی تواند خار خود را پرت کند. اما با زیرکی کمی می دود تا شکارچی دنبالش کند، بعد ناگهان توقف می کند و شکارچی به او برخورد می کند و تیغها در تن شکارچی فرو می رود.

بز وحشی: حیات وحش عراق

نام: بز وحشی

نام علمی: Capra aegagrus

وضعیت حفاظت: تقریباً در معرض خطر

بز وحشی گونه ای از بز است که بومی قفقاز و ترکیه، افغانستان و پاکستان است و یکی از اجداد زنده بز اهلی است. تهدیدهای اصلی که با آن مواجه است، تخریب و کاهش زیستگاه است، به همین دلیل است که تقریباً در معرض تهدید تلقی می شود.

 

این پستاندار در گروه‌های بسیار متغیر از 2 تا 130 نفر جمع می‌شود: اندازه گروه بسته به فصل متفاوت است، اما نسبت نر به ماده 1 به 2 باقی می‌ماند.

 

سمور آبی خزنرم : حیات وحش عراق

نام انگلیسی: Smooth-coated otter

نام علمی: Lutrogale perspicillata

وضعیت حفاظت: آسیب پذیر

سمور آبی خزنرم گونه ای از سمور بومی بیشتر شبه قاره هند، آسیای جنوب شرقی و عراق است. در عراق نادرتر و نادرتر می شود و بیشتر توسط آلودگی تالاب ها، شکار غیرقانونی برای تجارت غیرقانونی حیات وحش و از دست دادن زیستگاه تهدید می شود، به همین دلیل در لیست آسیب پذیر قرار می گیرد. بیشتر در اطراف بصره است، و فقط در مساحت کوچکی در عراق است، وگرنه عمدتاً ساکن هند و شرق آسیا است. در ایران هم در خوزستان، در هور العظیم دیده شده است. به سمور آبی در فارسی شنگ گفته می شود لذا نام دیگر سمور آبی خزنرم، شنگ خزنرم است.

این گونه سمور در گروه های حداکثر 11 نفره جمع می شود و در سواحل رودخانه های شنی قرار می گیرد. بیشتر از ماهی ها تغذیه می کند، اما از حشرات و دوزیستان نیز تغذیه می کند.

کاراکال یا منگوله گوش

این حیوان در عربستان هم پیدا می شود. کاراکال گونه ای متوسط از گربه وحشی است که بومی خاورمیانه، آسیای مرکزی، شبه قاره هند و آفریقا است. دارای دندان های نیش بلند و پوشش خرمایی مایل به قرمز است.

این حیوان شبگرد و بسیار مخفی است. به همین دلیل، مشاهده آن دشوار است، اما می دانیم که یا به تنهایی یا به صورت جفت زندگی می کند. این کوهنورد، شناگر و جهنده عالی است که پرندگان را در هوا شکار می کند و همچنین از پستانداران کوچک و جوندگان تغذیه می کند.

 

خرس قهوه ای سوری

خرس قهوه ای سوری زیرگونه ای از خرس قهوه ای بومی قفقاز و خاورمیانه است. خز قهوه ای بسیار روشن دارد و تنها خرس جهان است که پنجه های سفید دارد. در حالی که محدوده آن از ترکیه تا ترکمنستان را در بر می گرفت، اکنون در اردن و اسرائیل به صورت محلی منقرض شده است و فقط در عراق، ایران و ترکیه یافت می شود.

این خرس در کتاب مقدس ذکر شده است و تهدیدهای اصلی آن تخریب زیستگاه، آزار و اذیت برای حمله به دام ها و شکار (غیرقانونی) برای چربی آن است.

در کتاب مقدس مسیحیان، آمده است که ملاقات با همچنین خرسی که توله هایش را از آن گرفته اند بهتر از ملاقات با فرد نادان است. خرسی که از توله هایش جدا شده بسیار خطرناک می شود، ولی در این جمله آمده است که ملاقات با نادان از آن خطرناکتر است.

سگ پژدر: حیات وحش عراق

این یک سگ قوی و بزرگ است که از نژاد ماستیف است، برای همین به آن ماستیف کردی هم می گویند. ماستیفها سگهای قوی و بزرگ و شجاع ولی در عین حال مهربان و وفادار هستند. و به عنوان سگ گله استفاده می شده اند. سگ پژدر که ساکن کردستان است، در کتیبه های باستانی هم تصویر شده است. بعضی از سگهای پژدر خیلی بزرگ هستند. گاهی آن به 90 کیلو می رسد. ولی این حیوان قوی، نسبت به صاحبش خیلی مهربان است حتی برای محافظت از صاحبش جانش را هم فدا می کند. این حیوان نه تنها در کردستان عراق هست بلکه در بوکان و مهاباد ایران هم هست.

رودک Caucasian badger

رودک قفقازی، یک گونه از رودک‌هاست که در آسیای غربی و برخی جزایر دریای مدیترانه زندگی می‌کند. قبلاً به عنوان یک زیرگونه از رودک اروپایی شناخته می‌شد، اما مطالعات ژنتیکی نشان داده که این دو گونه از هم جدا بوده و به عنوان گونه‌های مجزا تلقی می‌شوند. رودک قفقازی از رودک اروپایی کوچکتر است و پشم خاکستری با نقاط قهوه‌ای دارد. این گونه در مناطقی از آناتولی تا قفقاز، لبنان، ایران مرکزی و کوه‌های تیان شان یافت می‌شود. آن شبیه گورکن معمولی (رودک اروپایی) است اما از آن کوچکتر است.

گورکن عسلی (غریر العسل) : حیات وحش عراق

به جز آن، در عراق یک نوع دیگر گورکن هست که به آن گورکن عسل خوار می گویند که در ایران و عراق هم هست. و در عربی به آن غریر العسل می گویند.  گورکن عسلی از گورکن اروپایی کوچکتر است. گورکن عسلی برای مرغدانی های کشاورز خیلی مضر است، او وارد می شود و بیشترش از نیازش می کشد. همچنین سگها نمی توانند با آنها مبارزه کنند چون پوست محکمی دارند و پنجه های قوی. در زمانهای قدیم شایعه شده بود که انگلیسی ها این ها را در بصره رها کرده اند، البته این شایعه درست نیست و اینها بومی منطقه هستند و در عراق کمتر هستند.

این گورکن در ایران هم هست، ولی باز هم در ایران مثل عراق کم است. در ایران چون اعتقاد بر اثرات درمانی آن بوده، خیلی شکار شده و خیلی کم شده اند. اکنون بیشتر در آفریقا یافت می شوند.

درختان و گیاهان بومی عراق: حیات وحش عراق

از جمله درختان بومی عراق همان نخل خرما است.